لوپوس یک بیماری خود ایمنی است کھ با التھاب بافت پیوندی بھ ویژه در مفاصل ھمراه می باشد.سیستم ایمنی در این بیماری بھ جای حمایت از فرد، بھ بدن او حملھ می نماید ،علائم این بیماری شامل خستگی مفرط، درد و التھاب مفاصل، تب بدون علت، راشھای)قرمزیھای( پوستی، زخمھایی در دھان و اختلالات کبدی می باشد.
لوپوس یک بیماری خود ایمنی است کھ روی ھمھ ارگانھا اثر می گذارد. این وضعیت موجب اختلال در عملکرد کلیھ ھامی شود کھ نتیجھ ی آن، دفع پروتئین می باشد.
در زنان در سنین باروری، این بیماری ایجاد می شود.
داروھایی مانند پروکاینامید، ھیدرالازین، متیل دوپا و کلرپرومازین موجب بروز علایمی شبیھ بھ لوپوس می شوند.
در یک بررسی نشان داده شد کھ آلودگی محیط و فضولات صنعتی موجب افزایش خطر ابتلا بھ لوپوس می شود. ھمچنین قرار گرفتن در معرض اشعھ ماوراء بنفش نور آفتاب، محرکی در بروز علایم پوستی این بیماری می باشد.
در مطالعهای که بر روی گروه کوچکی از بیماران انجام شد، افزودن روزانه ٣٠ گرم دانه بزرک یا ھمان تخم کتان که دارای اسید چرب غیر اشباع می باشد، موجب بهبود عملکرد کلیه در آنھا گردید
یک سری از مواد شیمیایی مانند ھیدرازین و مواد رنگی موجود در غذاھا مانند تترازین موجب افزایش خطر ایجاد لوپوس در افراد حساس بھ این بیماری، می شوند.
ریسک فاکتورھای این بیماری شامل سابقھ خانوادگی این بیماری، قاعدگی نامنظم، شروع قاعدگی در ١٥ سالگی و یا دیرتر، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی و پایین بودن میزان آنتی اکسیدانھایی مانند ویتامینھای A وE در خون می باشد.
تعدادی از داروھا مانند کورتیکواستروئیدھا،NSAIDها(داروهای مسکن غیراستروئیدی)،ایمنوساپریسنت ها(داروهای کاهش دهنده ایمنی) وضد مالاریا ها که در درمان این بیماری به کار می روند بر روی متابولیسم مواد مغذی در بدن اثر میگذارند.
تغذیھ درمانی در لوپوس
تاکنون رژیم غذایی خاصی برای این بیماری شناختھ نشده است و با توجھ بھ شرایط ھر فرد، یک رژیم غذایی برای او تجویز می شود.
این رژیم غذایی باید با توجھ بھ عوارض بیماری بر روی فرد، تأثیر داروھا بر روی ارگانھای مختلف و متابولیسم مواد مغذی در بدن تجویز گردد.
نیاز بھ پروتئین بھ علت اختلال در عملکرد کلیھ و نیز مصرف داروھای استروئیدی تغییر می کند.
میزان دریافت سدیم و مایعات نیز بھ دلایل گفتھ شده باید محدود گردد.
ھمچنین میزان نیاز بھ انرژی باید با توجھ بھ وزن خشک تعیین شود. دریافت انرژی باید بھ گونھ ای باشد کھ وزن نرمال حفظ گردد.
محدودیت انرژی، پروتئین و چربی می تواند موجب کاھش قابل توجھ در عملکرد کلیھ و دفع پروتئین زیاد از ادرار گردد.
در مطالعھ ای کھ بر روی گروه کوچکی از بیماران انجام شد، افزودن روزانھ ٣٠ گرم دانھ بزرک یا ھمان تخم کتان کھ دارای اسید چرب غیر اشباع می باشد، موجب بھبود عملکرد کلیھ در آنھا گردید.
*مصرف غذاھایی کھ غنی از اسید چرب امگا ٣ میباشند (مانند ماھی و بزرک)، در کاھش التھاب ناشی از لوپوس مؤثراست. علاوه بر این اسید چرب، بزرک حاوی آنتی اکسیدان نیز می باشد کھ در کاھش علایم مربوط بھ لوپوس بسیار مؤثراست.
طبق بررسی ھا مشخص شده است که افراد مبتلا به لوپوس سطح آنتی اکسیدان خونی پایین تری نسبت به سایرافراد دارند
تعدادی از محققان اسپانیایی، بیان کرده اند کھ افراد مبتلا بھ لوپوس، دارای آلرژی غذایی بیشتری نسبت بھ سایر افراد می باشند. اکثر مطالعات نشان دادهاند کھ مصرف گوشت گاو و لبنیات موجب عکس العمل ھای آلرژیک درافراد مبتلا بھ لوپوس شده است. شیر گاو دارای پروتئین کازئین می باشد کھ موجب تحریک سیستم ایمنی می شود.
بھ ھمین علت است کھ اکثر بیماران مبتلا بھ لوپوس دچار عدم تحمل بھ شیر و لبنیات می باشند.
کم خونی در این بیماران بسیار شایع می باشد، اما کم خونی آنھا بدون ارتباط با دریافت آھن است.
مکمل درمانی
1- کمبود سطح ھورمون دی ھیدرواپی آندروسترون(DHEA) و DHEAسولفات در خون این بیماران همراه با علایم شدید لوپوس گزارش شده است. دریافت این مکمل می تواند در بھبود و کاھش علایم بیماری نقش داشتھ باشد.
2- اسیدھای چرب امگا ٣ موجود در روغن ماھی شامل ایکوزاپنتاانوئیک اسید ودکوزاھگزاانوئیک اسید در کاھش التھاب مؤثر ھستند. در مطالعات حیوانی نشان داده شد کھ دریافت مکملھای EPA و DHA ازایجاد بیماری لوپوس جلوگیری می کند.
3- آنتی اکسیدان ھا: طبق بررسی ھا مشخص شده است کھ افراد مبتلا بھ لوپوس سطح آنتی اکسیدان خونی پایین تری نسبت بھ سایر افراد دارند. در حیواناتی کھ رژیم غذایی فقیر از آنتی اکسیدان داشتند، وضعیتی شبیھ بھ لوپوس ایجاد شد و مصرف مکمل هایی مانند ویتامینC و E،بتاکاروتن وسلنیوم، بھ بھبود علایم لوپوس کمک نمود.
شیوه زندگی
سیگار کشیدن ارتباط قابل توجھی با افزایش ریسک پیشرفت لوپوس دارد.